Tadeusz Miciński

„Nietota. Księga tajemna Tatr” to książka niezwykła, magiczna wręcz. Mistyczna, pełna symboli i nieoczywistych sensów. Uosabia Tatry z kolebką polskości, a przez nie wiedzie wędrowca, będącego alter ego autora. Jednak nic nie jest tu oczywiste: o podnóże Tatr uderzają morskie fale, a gdzieś pod Krywaniem ciągną się fiordy, pośród których pewien książę podróżuje łodzią podwodną. Sam autor o książce...

Poezja Micińskiego została od początku uznana za zjawisko oryginalne, wyjątkowe, niepowtarzalne. Dramaturgia, realizująca wizję "teatru-świątyni", wykraczała poza standardy teatralne epoki, zwiastowała dramat ekspresjonistyczny. Najwięcej rozbieżnych ocen wywoływały powieści: dostrzegano w nich albo chaotyczność i destrukcję reguł gatunku, albo przeciwnie -nowe, synkretyczne formy prozatorskie, przynoszące...