kogo

Myśli nie do opisania, przeżycia nie do powtórzenia, doświadczenia jedyne w swoim rodzaju, świat o którym wielu tylko marzy.. Jednych to spotyka, a innych nie. Dla kogo szczęście a dla kogo pech..?

I usłyszałem głos Pana mówiącego:«Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie! (Iz 6,8) Poezja tworzona z natchnienia Ducha Św.

W 22 utworach Justyna Bargielska w charakterystycznym, niepodrabialnym stylu dotyka kwestii fundamentalnych, bez patosu mówiąc o metafizycznych niepokojach, śmierci czy miłości. Czyje to jest selfie, kogo tu zobaczymy? Czy okaże się lustrem, w którym przejrzy się czytelnik? Autorski wybór wierszy zachęca do aktywnej i czujnej lektury: zwodzi i myli tropy.