kroki

Późna wiosna, 1715 rok. Karol Maksymilian Henckel von Donnersmarck, siedząc w zamku, rozmyśla o sytuacji w Tarnowskich Górach. Dowiaduje się, że niebawem ma przybyć tu medyk cesarski z oficjalnym zamierzeniem badania zarazy. Doktor Jan przybywa w towarzystwie swojego służącego, Aleksandra. Pierwsze kroki kieruje na cmentarz.

„Adam otwiera drzwi i natychmiast mruży oczy, aby dostrzec coś, cokolwiek. Robi dwa kroki w przód i znajduje się w pokoju. Zatrzaskuje drzwi. Zauważa fotel podstawiony tuż przy oknie i odnajduje ukrytą w nim sylwetkę kobiety. Otwiera usta, chce coś powiedzieć, przeprosić za spóźnienie, ale momentalnie przypomina sobie instrukcje, jakie dostał. Szybko zdejmuje wszystkie ubrania i złożone w równą kostkę...