lucas

"Zatrzymała wzrok. Lucas też. Puścił to, czym miał zajęte ręce, i zrobił mały krok naprzód, uniósł podbródek i uśmiechnął się czarująco. Flirtował z nią. Nina odwzajemniła uśmiech. Czuła, że to się teraz stanie. Wtedy dało się słyszeć obcy odgłos, elektryczne buczenie, które się wzmagało, aż wszystkie świetlówki szybko zamigotały i zgasły. W pomieszczeniu zrobiło się ciemno". Nina niezmiennie zgina...

Bohaterka tej książki nie należy do siebie. Nie ma imienia, prawa do własnego ciała, jej zdanie się nie liczy. Mała dziewczynka zepchnięta na margines spraw dorosłych bywa wciągana w środek rodzinnego dramatu jako narzędzie szantażu czy rekwizyt w teatrze pozorów. Mimo to bohaterka-narratorka opowiada. Odzyskuje podmiotowość dzięki językowi i wyobraźni, które dają napęd doświadczeniu – głównie cierpienia...

– Odwróć się – nakazuje mu Linda, a Lucas wykonuje polecenie. Przesuwa palcami po jego miękkich i umięśnionych pośladkach. Potem mocno je chwyta i rozsuwa. Gdy nachyla się, żeby go polizać, słyszy, że on wstrzymuje oddech. Zapach jest mocny i ciężki, to mieszanka perfum i Lucasa. Wędruje językiem po jego jądrach, odbycie, aż do dolnej części pleców. Powtarza ten sam ruch trzy razy. Później zaczyna...

"– Odwróć się – nakazuje mu Linda, a Lucas wykonuje polecenie. Przesuwa palcami po jego miękkich i umięśnionych pośladkach. Potem mocno je chwyta i rozsuwa. Gdy nachyla się, żeby go polizać, słyszy, że on wstrzymuje oddech. Zapach jest mocny i ciężki, to mieszanka perfum i Lucasa. Wędruje językiem po jego jądrach, odbycie, aż do dolnej części pleców." Łatwo wczuć się w rolę praktykantki podkochującej...