moj

Rodzina Gozdawów od lat żyła na kredyt, licząc na sowity spadek po mało znanym stryju. Gdy przychodzi wiadomość o śmierci krewnego, pełni nadziei podążają do Francji, żeby przejąć majątek. Zaskoczeni, zastają list z testamentem, w którym stryj pisze: „Zostawiam termin dziesięcioletni — aby [mój bratanek] został człowiekiem. Po upływie tego czasu osądzi go — i wyda nań swój wyrok wykonawczyni mej myśli...

Ileż to razy w naszej adwokackiej praktyce zadaliśmy w procesie o to jedno pytanie za dużo... Czasem mam ochotę zjeść własne pytania z sali sądowej i nie byłaby to wcale postna potrawa. A ileż to celnych ripost przyszło nam do głowy już po wyjściu z sali sądowej? Brzmi znajomo? Oczywiście! To część naszej pracy adwokackiej. Książka R. Harrisa, mimo że napisana w 1879 r., wciąż przypomina kilka ważnych...