naturalne

Dom pani Tellier to dom publiczny, miejsce uciechy i rozrywki w portowym miasteczku. Ukradkiem odwiedzają ów przybytek pod czerwoną latarnią miejscowi szanowani obywatele. Pensjonariuszki pani Tellier są uczciwsze, naturalne, bardziej uczuciowe.

Dewajtis, pradawny dąb, od wieków jest wiernym świadkiem życia żmudzkich wiosek. Zdaje się przeżywać emocje wraz z mieszkańcami: roni liście, jakby płacząc nad ich rozpaczą. Wiosną z nową nadzieją przyjmuje zieloną barwę. Latem szumi, jakby gwarząc z odpoczywającą pod nim młodzieżą. Pod jego koroną wytchnienie znajduje Marek Czertwan, który – choć najstarszy, odziedziczył po ojcu jedynie powinność...