osaczona

Schorowana, dojrzała kobieta, Walerya Gojewska, nie potrafi już cieszyć się życiem. Za dużo doświadczyła, za dużo widziała. Stała się zgorzkniała i przesądna. Po śmierci swojej matki mieszka z nią młody Wicio Żelawski wraz ze swoją kuzynką Helenką. Kobieta proponuje młodzieży wspólną wyprawę na cmentarz.

Kompilacja nowel publikowanych także osobno. Wśród opowiadań znajdują się historie współczesne (np. "Jesienią", "O purpurowych różach i oczach szafirowych"), jak i reinterpretacje znanych mitów i legend (np. "Dedal i Ikar", "Wdzięczność bogów" itd.). Autor uderza zazwyczaj w tony poważne, problematyzuje kwestię ludzkiej natury i relacji. Wspólnym mianownikiem jest wyrafinowany, rozpoetyzowany styl...

Melody pewnego dnia budzi się w szpitalu z zanikiem pamięci. Od pierwszych chwil odzyskania przytomności czuje się osaczona. Czy ludzie, którzy podają się za jej rodzinę, naprawdę nią są? Jak to się stało, że straciła pamięć? Była dobrą żoną, wzorową obywatelką - a może wręcz przeciwnie? Towarzysz Melody w jej próbie odzyskania swojej tożsamości. I uważaj, ta książka jak mało która pokazuje, że pozory...