podolu

Podróżujemy nadal śladem Juliana Ursyna Niemcewicza, słuchając o trzech jego podróżach odbytych rok po roku w latach 1817 – 1819. Dzięki pamiętnikowi o niewątpliwej wartości literackiej, możemy poznać ziemie niegdyś polskie, dziś w dużej części do Polski nienależące. Ponownie podróż staje się dla nas podwójna, trochę jak w angielskim czasie „past perfect”: słuchamy pamiętnika z przeszłości, opisującego...

Wielkie damy, patriotki, kolekcjonerki, filantropki, strażniczki ognisk domowych i tradycji, posażne córki magnatów, z biegiem lat zmieniające się w dostojne matrony – panie na kresowych włościach. Spoglądają na nas milcząco z portretów zdobiących ściany muzeów. Ich wspaniałe domostwa w Pietniczanach na Podolu, Szpanowie na Wołyniu, legendarnych Antoninach, Wierzchowni, Białej Cerkwi, Nieświeżu, Połoneczce...

Realizm codzienności przemieszany z magią obrzędowości i poetyckim widzeniem najprostszych spraw oraz umiejętnością zawieszania pomiędzy rzeczywistością a marzeniem decydują o naprawdę wielkich walorach tej prozy. [Janusz Maciejewski] Bardzo oryginalna, poetycka opowieść o dojrzewaniu i odchodzeniu. Krótka, ale czytałam ją długo, delektując się każdym słowem. [Olrun, lubimyczytac.pl] „Biały kamień”...