rano

"Osnowa fabularna tej książeczki - śmiesznej, a zarazem melancholijnej - jest prosta: od kilkunastu lat Andrzej Stasiuk jako pisarz odbywa tury objazdowe po krajach niemieckojęzycznych. Czyta, odpowiada na pytania, wraca do hotelu, rano wsiada w pociąg, idzie na spotkanie, czyta, odpowiada na pytania, wraca do hotelu ..."

„LAURA Czemu Kordian tak smutny? Znalazłam dziś rano W imionniku wierszami kartę zapisaną, Poznałam rękę, pióro - o! nie, raczej duszę... Czemu się pan mój schyla? KORDIAN Odmiatam i kruszę Gałązki, ciernie, chwasty spod stóp twoich, pani. - Cierń, co mi zrani rękę, nikogo nie zrani! ...”