subiektywny

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.

„Cały ten popaprany świat” to historia dwojga z pozoru całkiem innych ludzi, z dwóch różnych światów. – Artysty, wykładowcy na akademii, który ma opinię kobieciarza, bon vivanta, ale okazuje się, że skrywa smutną tajemnicę. Oraz młodszej od niego o dziesięć lat nauczycielki języków obcych, samotnej i cichej dziewczyny koło trzydziestki, która czuje, że chciałaby coś zmienić w życiu. Prywatne lekcje...