tarczy

„Życie należy do zjawisk o bardzo niskim stopniu prawdopodobieństwa. Tak niskim, iż być może zaistniało tylko raz” (autor nieznany). Charlie to prawdopodobieństwo rozważa, rozbierając je na czynniki pierwsze, aż do bólu obdzierając ludzką egzystencję z tarczy, miecza i hełmu. Wystawiając ją bez wstydu na goliznę samobójstwa, mroku i nieuniknionej śmierci. Na próżno szukać tu optymizmu.

Lech M. Jakób trwa przy rzeczach, czuje ich smak, waży każdy detal, to one są dla niego kotwicami sensu, na rozmytym morzu dni. Rzeczy zakorzeniają nas w świecie, przechowują pamięć naszych starań i przemijań, dają się poczuć, pozwalają skupić na sobie rozproszone myśli. Nowy tom wierszy kołobrzeskiego poety jest rozpisanym na kilkadziesiąt głosów studium przedmiotów, które składają się na ziarnistość...