umieraja

Publikacja pochodzi z bazy Polskiej Biblioteki Internetowej. Książka cyfrowa została przygotowana w najwygodniejszym formacie ePub, który umożliwia komfortowy odczyt na większości czytników e-booków na świecie wspierających standard ePub oraz w aplikacjach mobilnych na telefonach, tabletach itp. Format umożliwia intuicyjną zmianę układu tekstu, powiększania i pomniejszania rozmiaru czcionki. Ciesz...

Dzieło autorstwa Emila Zoli (1840-1902), najważniejszego twórcy i teoretyka europejskiego naturalizmu. Zola od najmłodszych lat fascynował się literaturą romantyczną, przede wszystkim dramatem Wiktora Hugo. Po śmierci ojca sytuacja materialna jego rodziny dramatycznie pogorszyła się; Emil razem z matką przeniósł się do Paryża, gdzie imał się różnych zajęć, zostając wreszcie pracownikiem słynnego wydawnictwa...

„Jak ludzie umierają” to nowela autorstwa wybitnego francuskiego pisarza Emila Zoli, jednego z najważniejszych przedstawicieli naturalizmu. „Jak ludzie umierają” jest jedną z mniej znanych nowel autora takich dzieł jak „Germinal”, „Nana” czy „W matni”.

Wraz z grupą równie niezwykłych postaci wyrusza w nieprawdopodobną podróż po literackich dziełach i epokach, z reguły odnosząc sukcesy. Wszystko jednak wywraca się do góry nogami, gdy Mori odkrywa, że ​​w książce, której jest bohaterem, autor też postanawia kogoś zabić… W tej historii tylko kilka stron dzieli Shakespeare’a, Prousta, Hemingwaya od Leonarda di Caprio, Samuela Becketta, Przyjaciół czy...

Historia wojownika afrykańskiego, który sprzedając swoich niewolników, a w porywie gniewu również swoją żonę, sprzedał sam siebie. Próbując ocalić siebie i swoich poddanych, namówił ich do buntu, do rzezi białych, która jest także ich wyrokiem. Umierają w męczarniach głodu i upału, bo nikt z nich nie umie sterować wynalazkiem białych. Zagubionych na oceanie odnajduje fregata angielska. Ale czy nie...

Debiut Zyty Oryszyn z 1970 roku to napisana z czułością, ale niepozbawiona stylistycznej brawury opowieść o życiu na wsi. Opowieść, w kt ó rej karty na pozór są już rozdane, a role i tożsamości, także płciowe, raz na zawsze przypisane, lecz mimo to życie tchnie, kędy chce, nie zważając na to, co esencjalne. Po pięćdziesięciu latach od pierwszego wydania Najad ę czyta się jako przeciwwagę wobec tworzonego...