wachlarz

Dzieło Artura Gruszeckiego. Artur Gruszecki, to polski powieściopisarz i publicysta. Ponad 50 jego powieści podejmuje bardzo szeroki wachlarz tematów, np. o proletariacie Zagłębia Dąbrowskiego, o rybakach kaszubskich, o przemyśle naftowym w Drohobyczu, o legionach J. Piłsudskiego. Reprezentują nierówne wartości literackie. Gruszecki miał skłonności do tendencyjności i dydaktyzmu.

Dzieło Artura Gruszeckiego. Artur Gruszecki, to polski powieściopisarz i publicysta. Ponad 50 jego powieści podejmuje bardzo szeroki wachlarz tematów, np. o proletariacie Zagłębia Dąbrowskiego, o rybakach kaszubskich, o przemyśle naftowym w Drohobyczu, o legionach J. Piłsudskiego. Reprezentują nierówne wartości literackie. Gruszecki miał skłonności do tendencyjności i dydaktyzmu.

isty te pisała Marianna d'Alcoforado do hrabiego de Cuilleraques. Marianna była zakonnicą. Hrabia zaś żołnierzem, który przebywał w jej mieście.Historia ta mogłaby być romantyczna gdyby nie to, że mężczyzna ten wykorzystał ją i później porzucił. A Marianna ze złamanym sercem oddała mu wszystkie podarunki i starała się żyć dalej. Listy ukazują cały wachlarz uczuć, które żywiła dzieczyna.

Intensywna przeprawa przez pięćdziesiąt lat marzeń i zmyśleń. Nowa, wciągająca powieść laureatki Nagrody Conrada i Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza! 15 kwietnia 1972 roku wbito pierwszą łopatę pod budowę Huty Katowice. To również data złożenia obietnicy lepszego świata dla tych, którzy od lat szukali perspektyw na przyszłość. Wśród nich znaleźli się Ewa, Zygmunt i Ula – młodzi, pełni...

Jadzia toczy się i kula. Dominika jest lekka i krucha. Gdyby Jadzia ją przysiadła, kostki córki chrupnęłyby jak wafelek do lodów. Jednak Dominika nadrabia szybkością, robi uniki. Podskakuje i wygina się jak zając z radzieckiej kreskówki. Każde zbliżenie Dominiki i Jadzi grozi kolizją, niebezpieczeństwo wzrasta proporcjonalnie do odległości, z jakiej na siebie wpadają. Jadzia jest zawsze w tym samym...

Pod mym oknem Cyganka stojała cała zbroczona w krwi, śpiewa córce Jadzia Chmura. Matka wydobywa z siebie głos, kusi śpiewem syrenim i krąży jak nakręcona. Córka jest nieruchoma i cicha, jak zasnęła, tak śpi. Obudź się, śpiąca królewno! Dominika nie słyszy słów Jadzi, tylko puste dźwięki, opadają jak wirujące w wodzie strzępki materii. Najgorsze, że w jej śnie niczego nie można policzyć. Zaczyna od...