z krwi i kości

Jurek Kozielski wiedzie idealne życie: wspaniała żona, trzy córki, piękny dom, stabilna praca. Wszystko z pozoru jest jak trzeba. Jednak pewnego dnia pojawia się w jego głowie myśl, która wywróci do góry nogami cały ten ład i porządek: obóz survivalowy w puszczy! Męska wyprawa z przyjaciółmi, dzięki której wreszcie poczuje się facetem z krwi i kości. Od szalonej przygody dzieli go tylko jeden dzień...

Ten poemat, w pewnym sensie porywający, jako romantyczne eksplozje serca, zapis emocji, wulkan uczuć, (...) szukamy czegoś więcej, są w nim perełki, kiedy Autor zastanawia się nad sensem swojego istnienia, nad sensem bytu, to są bolesne chwile, autentyczne, jest w tym tragizm młodzieńczego życia. Młodemu wciąż poecie trzeba wierzyć, nie ma w tym odrobiny zakłamania (...). (...) sercem poematu jest...