Jan Lubień

„Trudno jest osiągnąć poziom wyobrażeń sennych w stanie świadomości, jednak faza inkubacji, a tuż po niej iluminacji są możliwe do zarejestrowania, opisania, opowiedzenia, umuzycznienia oraz do wypoetyzowania.” — fragment niepublikowanego manifestu (Warsztaty Literackie IBL PAN) pt.„Aseptyka antymoniczna”, Jan Lubień, 2019.

To jest książka nie tylko inspirowana surrealizmem. Wykorzystano w niej techniki: zapisu automatycznego i antynomii A. Bretona, przypadku obiektywnego P. Soupault oraz ewidencji snów M. Leirisa. W rezultacie powstał zbiór operacji surrealnych — bez precedensu w polskiej literaturze. Całość zdobi dramat w dwóch aktach, dynamizowany Witkiewiczem, Ibsenem i Strindbergiem, a antropologiczne eksploracje...