Miki

„Mam wrażenie, że to po prostu taki świat samotnych ludzi, którzy ukrywają się pod anonimowością, chcąc jakoś zagłuszyć swoje ponure myśli, poczuć się lepiej i przenieść w całkowicie inne miejsce, by zapomnieć o tym co dzieje się dookoła.”

Tematem wiodącym tomiku jest jesień. Czytając kolejne wiersze pozwól zanurzyć się w klimatycznej poezji żółto-czerwonej pory roku, a cały świat odpłynie za powłoką z własnych myśli. Poddaj się refleksji związanych z aurą pogody jaka wprowadza w melancholijny nastrój pełen tajemniczych zakątków swojej własnej podświadomości. Tych pięć wierszy różniących się od siebie swoją formą zaprasza do zastanowienia...